PO OKRESIE KWARANTANNY SPOWODOWANEJ WYKRYCIEM ZAKAŻENIA KORONAWIRUSEM U JEDNEGO Z KAPŁANÓW, INFORMUJEMY, ŻE Z DNIEM 11 LISTOPADA 2020 PARAFIA WZNOWIŁA FUNKCJONOWANIE.    

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA

ŚW. TADEUSZA APOSTOŁA

NA SADYBIE

MSZE ŚWIĘTE

 W NIEDZIELE: 

7:30

9:30

11:00

(z udziałem dzieci)

12:30

18:00

(z udziałem młodzieży)

20:00

(z udziałem studentów)

 W SOBOTY: 

7:00

8:00

18:00

 W DZIEŃ POWSZEDNI: 

7:00

7:30

18:00

SPOWIEDŹ

SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA SPRAWOWANY
JEST PODCZAS KAŻDEJ MSZY ŚWIĘTEJ.

OGŁOSZENIA PARAFIALNE

TELEFON

KANCELARIA

CZYNNY W GODZINACH PRACY

+48 22 842 09 36

POCZTA ELEKTRONICZNA

kontakt@parafia-sadyba.pl

TELEFON

ALARMOWY

CZYNNY CAŁODOBOWO

 +48 730 002 998 

KANCELARIA PARAFIALNA

KANCELARIA PARAFIALNA OTWARTA JEST W:

KAPLICA ADORACJI NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

KAPLICA ADORACJI NAJŚWIĘTSZEGO
SAKRAMENTU OTWARTA JEST W:

INTENCJE MSZALNE

TA FUNKCJONALNOŚĆ

NIE JEST JESZCZE DOSTĘPNA

PRACE TRWAJĄ

Intencje można zamówić w godzinach pracy kancelarii parafialnej albo w zakrystii po mszach świętych.

MSZE ŚWIĘTE

SPOWIEDŹ

OGŁOSZENIA

KANCELARIA

ADORACJA

INTENCJE

W niedziele, 8 listopada, obchodzimy w Polsce Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. W tym roku jest nim Republika Środkowoafrykańska. Przebiegający pod hasłem „Przywrócić nadzieję” Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym, organizuje corocznie w drugą niedzielę listopada Papieskie Stowarzyszenie „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” wraz z Konferencją Episkopatu Polski.

W Republice Środkowoafrykańskiej nędzę pogłębia destabilizacja polityczna i trwająca od 2013 r. wojna, która wybuchła po obaleniu prezydenta Françoisa Bozize’a. W wojnie tej walczą ze sobą muzułmanie i chrześcijanie. Tysiące ludzi nadal ucieka, a w kraju zaczyna brakować żywności alarmuje ks. dr Andrzej Paś z polskiej sekcji Pomocy Kościołowi w Potrzebie.

Wielkim problemem w tym kraju jest analfabetyzm, a także wysoce rozpowszechniona praca dzieci. Pracują one w rolnictwie, górnictwie diamentów, jako pomoc domowa, przy hodowli bydła, a także przy utrzymaniu dróg. Są również zmuszane do pracy w kopalniach uranu, gdzie narażone są na śmiertelne dawki napromieniowania. Ponadto, wedle szacunków ONZ, około 11% populacji w wieku od 15 do 49 lat jest nosicielem wirusa HIV.

Jak jednak zauważa ks. dr Paś, paradoksalnie ten kraj - zresztą jak i cała Afryka - obfituje w ogromne bogactwa zasobów naturalnych, które zdolne byłby nie tylko wyżywić, ale i podnieść gospodarczo tę część świata. Wydaje się jednak, iż nie chodzi o to, by tak się stało, ale o to, by zdobyć - kradnąc i skłócając braci jednego narodu. A powiedziane jest, by: „…słońce nie zachodziło nad naszym gniewem” - pisze w tekście „Serce Afryki” ks. dr Paś.

Jak zwraca uwagę Stowarzyszenie PKWP, Republika Środkowoafrykańska to jeden z najbiedniejszych i najmniej bezpiecznych krajów na świecie. W ostatnim czasie doszło tam do wielu aktów dyskryminacji i brutalnych ataków, w tym zabójstw odwetowych między różnymi społecznościami. Republika Środkowoafrykańska potrzebuje przede wszystkim wewnętrznego pokoju, dzięki któremu można zbudować lepszy kraj. Nasi bracia i siostry z Republiki Środkowoafrykańskiej potrzebują naszego wsparcia duchowego i materialnego. Dlatego podarujmy im nadzieję!

W ramach Dnia Solidarności z Kościołem Prześladowanym można zapoznać się bliżej z sytuacją poszczególnych krajów dotkniętych prześladowaniami. W tym roku obchodzony jest on po raz 12. Do tej pory wśród krajów, na których sytuację szczególnie zwracało uwagę PKWP znalazły się m.in. Sudan, Irak, Syria czy Pakistan. Dzień ten jest też dla każdego okazją do okazania finansowego wsparcia chrześcijan w krajach, w których nie mogą oni swobodnie wyznawać swojej wiary. Można to zrobić wysyłając charytatywnego SMS-a lub dokonując przelewu na nw. numer z dopiskiem „Dzień Solidarności” czy też za pomocą serwisu DotPay na stronie PKWP.

87 1020 1068 0000 1402 0096 8990

(rachunek bankowy Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie)

Republika Środkowoafrykańska - Przywrócić Nadzieję

19 października minie 36. rocznica porwania i męczeńskiej śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. Tego dnia przypadają także obchody Święta Duchownych Niezłomnych.

Uroczysta msza święta rocznicowa z modlitwą o kanonizację kapłana odprawiona zostanie 19 października o godzinie 18:00 w kościele Świętego Stanisława Kostki w Warszawie. Z powodu ograniczeń epidemiologicznych w liturgii wezmą udział wyłącznie zaproszeni goście. Grób męczennika można nawiedzić do godziny 16:00. Wierni proszeni są o udział w uroczystościach poprzez media oraz internet.

W roku czterdziestej rocznicy utworzenia Solidarności, Muzeum księdza Jerzego Popiełuszki działające przy parafii Świętego Stanisława Kostki stworzyło stronę internetową na której można zobaczyć kilkadziesiąt filmów ze wspomnieniami świadków życia kapłana.

Ksiądz Jerzy Popiełuszko, urodzony w 1947 roku w Okopach na Białostocczyźnie, po zdaniu matury wstąpił do Warszawskiego Seminarium Duchownego. Jako kleryk odbywał przymusową służbę wojskową w specjalnej jednostce kleryckiej w Bartoszycach, gdzie wobec komunistycznej indoktrynacji dał się poznać jako niezłomny obrońca wiary i wartości. Po święceniach kapłańskich w 1972 roku pełnił posługę w kilku parafiach Archidiecezji Warszawskiej, zajmując się m.in. duszpasterstwem młodzieży i służby zdrowia. W ostatnich latach życia posługiwał w parafii Św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu gdzie związał się z Solidarnością oraz celebrował comiesięczne msze święte za Ojczyznę gromadzące wokół świątyni wielotysięczne tłumy. W czasie Stanu Wojennego ksiądz Jerzy występował w obronie internowanych wskutek czego stał się obiektem nękania i prowokacji ze strony służb komunistycznego reżimu. Swoją ostatnią duszpasterską podróż odbył 19 października 1984 roku do parafii Świętych Polskich Braci Męczenników do Bydgoszczy. Podczas podróży powrotnej został bestialsko zamordowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, jego umęczone ciało wrzucono do Wisły na wysokości tamy we Włocławku. Pogrzeb Księdza Jerzego, który miał miejsce 3 listopada 1984 roku zgromadził blisko milionową rzeszę ludzi. Od 1984 roku grób męczennika odwiedził blisko 23 miliony wiernych, w tym liczni kardynałowie, biskupi, prezydenci i przedstawiciele świata kultury.

Papież Benedykt XVI 6 czerwca 2010 roku zaliczył księdza Jerzego Popiełuszkę do grona błogosławionych. Beatyfikacja ks. Jerzego pokazała, że prorokami we wspólnocie Kościoła, w życiu społecznym, mogą być zwykli księża, zwykli wierni. To znak, aby słuchać wszystkich, nawet mało znaczących w oczach świata. W 2014 r. papież Franciszek ustanowił błogosławionego księdza Jerzego patronem Solidarności.

36. rocznica męczeńskiej śmierci księdza Jerzego Popiełuszki

Jesienny kiermasz przetworów stał się na Sadybie naszą tradycją i na stałe już wpisał się w kalendarz fundacji JESTEM i naszej dzielnicy. Wraz z przedstawicielami fundacji serdecznie Państwa zapraszamy na tegoroczny kiermasz który odbędzie się w najbliższą niedziele 27 września w restauracji Szklarnia przy ulicy Zakręt 8 (Skwer Starszych Panów) w godzinach 16:00-19:00. Będzie można kupić przygotowane przez przyjaciół fundacji różne wspaniałe przetwory: chutney, konfitury, soki, marynaty, nalewki oraz oliwy pachnące jeszcze Toskanią. Dochód ze sprzedaży zostanie przeznaczony na działalność fundacji.

Osoby chcące wesprzeć finansowo funkcjonowanie fundacji, mogą wpłacać środki na numer:

97 1160 2202 0000 0002 3020 0525

(rachunek bankowy fundacji JESTEM)

Fundacja JESTEM powstała w 2012 roku jako owoc wieloletniego towarzyszenia człowiekowi w chorobie i pragnienia udzielenia mu wsparcia w przeżywaniu trudnych doświadczeń z nią związanych. Obejmuje ona bezpłatną opieką osoby chore onkologicznie wraz z osobami towarzyszącymi. Życie rodzinne i towarzyskie takich osób zaczyna toczyć się wokół szpitala, a dotarcie na nabożeństwa czy spotkania kulturalne staje się problemem. Fundacja JESTEM dotyka tego nowego oblicza życia i chwil samotności, pomagając odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości. Służy człowiekowi, by odkrywał swoją godność i piękno, by zdrowieć na każdym etapie choroby.

Jako parafia niezmiernie Wam dziękujemy za ogromne serca pełne miłości i znacznie więcej...

Jesienny kiermasz - wesprzyj fundacje JESTEM

Oczy świata zwrócone są w kierunku Bejrutu. Tragedia, której doświadczyli mieszkańcy tego tak bardzo doświadczonego już miasta dotknęła nas wszystkich. Caritas Polska uruchomiła zbiórkę, dzięki której każdy z nas ma możliwość dołożenia swojej cegiełki do odbudowy Bejrutu i pomocy Libańczykom.

Mimo, że wielu mieszkańców Bejrutu pamięta jeszcze wojnę domową w Libanie z lat 1975 - 1990, konflikt z Izraelem, czy częste ataki bombowe, to eksplozja 4 sierpnia br. była najsilniejszą z jaką zetknęli się od lat. W jej wyniku zginęło 170 osób, a 5 tysięcy zostało rannych (liczby te ciągle rosną). Zniszczeniu uległo klika dzielnic, a około 300 tysięcy mieszkańców Bejrutu zostało bez dachu nad głową. Miasto, które w 2010 roku przeżywało renesans, budząc się do życia po latach niestabilności politycznej, znów musi podjąć walkę. Wybuch był tak silny, że słychać go było na oddalonym około 200 kilometrów Cyprze.

Bejrut jest jednym z najbardziej zróżnicowanych pod względem religijnym miast Bliskiego Wschodu. Przez 15 lat (w wyniku libańskiej wojny domowej 1975 - 1990) stolicę kraju rozdzierały walki zbrojne, dzieląc miasto na chrześcijańską wschodnią część i muzułmański zachód. Ta dawna kosmo-polityczna stolica Bliskiego Wschodu zamieszkiwana jest przez największą liczbę chrześcijan spośród wszystkich stolic świata arabskiego. Główne nurty wśród chrześcijan stanowią: maronici, prawosławni obrządków greckiego i ormiańskiego, grekokatolicy, katolicy ormiańscy i protestanci. Natomiast wśród muzułmanów są to: szyici, sunnici i druzowie.

Decyzją przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisława Gądeckiego, 16 sierpnia będzie Dniem Solidarności z mieszkańcami Bejrutu. We wszystkich kościołach i kaplicach w Polsce, modlić się będziemy za żywe i zmarłe ofiary tej tragedii. Tego dnia odbędzie się także zbiórka środków finansowych (przed kościołem do puszek), które zostaną przekazane na rzecz poszkodowanych za pośrednictwem Caritas Polska. Można to też uczynić dokonując wpłaty poprzez poniższe linki do zbiórek - Caritas Polska, jak również PKWP. Dziękujemy za Państwa ofiarność.
 

Módlmy się za ofiary i ich rodziny, za Liban, aby z zaangażowaniem wszystkich czynników społecznych, politycznych i religijnych, mógł stawić czoła tej tragicznej i bolesnej sytuacji oraz z pomocą wspólnoty międzynarodowej był w stanie przezwyciężyć kryzys, przez który przechodzi.

16 sierpnia - dzień solidarności z mieszkańcami Bejrutu.

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy informację o tragicznej śmierci dwóch mężczyzn, których ciała w niedziele 26 lipca, odnaleziono w Jeziorku Czerniakowskim. Ta tragedia po raz kolejny, skłaniała nas do refleksji nad życiem, nad tym, co tak naprawdę jest dla nas istotne. Na półmetku wakacji przypominamy o podstawowych zasadach bezpiecznego wypoczynku nad wodą oraz apelujemy o trzeźwe myślenie! Woda jest żywiołem, a o tragedię nie trudno. Dobitnie obrazuje to statystyka utonięć. Nie przemawia ona do wyobraźni jednak tak skutecznie, jak osobiste tragedie rodzin ofiar. Prosimy uważajcie na siebie i mądrze korzystajcie z uroków przebywania nad wodą.

Rodzinom i bliskim tragicznie zmarłych mężczyzn składamy wyrazy najgłębszego współczucia. Łączymy się z Wami w bólu i modlitwie. Wieczny odpoczynek racz Im dać Panie...

Od nagłej a niespodziewanej śmierci - zachowaj nas Panie!

Wchodzimy w okres wakacji. Niech to będzie udany czas odpoczynku, korzystania z piękna natury, umacniania więzi z ludźmi i z Bogiem; bez względu na to, czy spędzimy go w domu, w górach, nad morzem, czy gdziekolwiek indziej. Wszystkim życzymy radosnego i bezpiecznego wypoczynku oraz szczęśliwych powrotów w mocy Bożego błogosławieństwa. Niechaj zbliżające się wakacje przyniosą siłę i zapał do wytężonej pracy po ich zakończeniu.
 

Zachowajmy piękne człowieczeństwo wszędzie gdziekolwiek jesteśmy, odważnie wyznając wiarę. W czasie wakacji nie zapominajmy o codziennej modlitwie i niedzielnej mszy świętej. Dbajcie o siebie i zostańcie z Bogiem! Do zobaczenia.

Czas wakacji

W dniu 12 czerwca w siedzibie Kurii Metropolitalnej w Warszawie, wręczono aplikaty dla księży wikariuszy. Tym samym z urzędu wikariusza naszej parafii odwołano: księdza Rafała Pękse oraz księdza Andrzeja Grochowskiego. Dziękujemy za dotychczasową posługę, zapewniamy o modlitwie i życzliwej pamięci.
 

Jednocześnie mocą dekretu Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego Kazimierza Kardynała Nycza, nominacje na urząd wikariusza parafii otrzymali: ksiądz Artur Felszer - dotychczasowy wikariusz parafii świętego Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie w dekanacie wolskim oraz ksiądz Wojciech Pokrzywnicki - dotychczasowy wikariusz parafii świętej Katarzyny w Warszawie w dekanacie ursynowskim. 
 

Bardzo serdecznie witamy, życząc obfitości łask Bożych, polecając Was Bożej Opatrzności, opiece Matki Najświętszej i wstawiennictwu naszego Patrona.

Informujemy również, że termin objęcia nowych obowiązków upływa z dniem 26 sierpnia br.

Zmiany personalne

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa nazywana Bożym Ciałem jest jednym z najważniejszych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Zwraca ono uwagę na tajemnicę prawdziwej obecności Jezusa Chrystusa pośród ludzi w Najświętszym Sakramencie. Katolicy chodzą w procesji za żywym Bogiem - Bożym Ciałem - Najświętszym Sakramentem. Przyjmując komunie świętą, uwielbione ciało Chrystusa będące zadatkiem nieśmiertelności, zostajemy w swoim ciele niejako wszczepieni w Jego nieśmiertelne ciało, nabywamy prawa do nieśmiertelności i zmartwychwstania. Według nauki Kościoła, komunia święta pomnaża w nas łaskę uświęcającą, gładzi grzechy powszednie, łagodzi namiętności ciała. I choć świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, to trzeba było czekać aż dziesięć stuleci zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały i zadomowiły się w Kościele. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia tegoż święta były bowiem objawienia, w których to sam Pan Jezus się tego domagał.
 

Inicjatorką ustanowienia święta Bożego Ciała była święta Julianna z Cornillon (1192-1258). Około 1207 roku, jako szesnastoletnia dziewczyna, przeżyła pierwsze widzenia, które były dla niej jeszcze mgliste i niezrozumiałe. Kilkanaście lat później w 1245 roku, św. Juliannie będącej już przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon ukazał się Chrystus, który w widzeniu domagał się ustanowienia święta Eucharystii na pierwszy czwartek po święcie Trójcy Przenajświętszej. Biskup Liège, Robert z Thourotte, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. W tym samym roku biskup Robert zmarł. Wyższe duchowieństwo miasta, za namową teologów, uznało krok zmarłego ordynariusza za przedwczesny, a wprowadzenie święta pod taką nazwą za wysoce niewłaściwe. Co więcej, omalże nie oskarżono św. Julianny o herezję. Karnie została przeniesiona z klasztoru w Mont Cornillon na prowincję. Po interwencji archidiakona katedry w Liège, Jakuba, kardynał Hugo zlecił ponowne zbadanie sprawy i zatwierdził święto. W roku 1251 po raz drugi archidiakon Jakub poprowadził ulicami Liège procesję eucharystyczną. Pan Jezus hojnie wynagrodził za to gorliwego kapłana, został on bowiem wkrótce biskupem w Verdun, patriarchą Jerozolimy i ostatecznie papieżem (1261-1264). Panował jako Urban IV a w 1264 roku wprowadził w Rzymie uroczystość Bożego Ciała.
 

Do ostatecznego uznania święta Bożego Ciała za powszechne, papieża Urbana IV skłonił cud eucharystyczny, jaki miał miejsce w Bolsenie (w środkowych Włoszech) w 1263 roku. Kiedy kapłan odprawiał mszę świętą, po przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się wiele kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze w Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się ten korporał zamiast monstrancji. Korzystając z tego, że na dworze papieskim w Orvieto przebywał wówczas św. Tomasz z Akwinu, Urban IV polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych mszy świętej i oficjum. Papież Klemens V odnowił święto (1314), które po śmierci Urbana zaczęło zanikać. Papież Jan XXII zatwierdził je dla całego Kościoła. Od czasu papieża Urbana VI uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła. Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała wprowadzono później niż samo święto. Pierwszym śladem ich istnienia jest wzmianka o uroczystej procesji przed sumą w Kolonii w latach 1265-75. Podczas procesji niesiono krzyż z Najświętszym Sakramentem. W ten sposób nawiązywano do dawnego zwyczaju zabierania w podróż Eucharystii dla ochrony przed niebezpieczeństwami. Od wieku XV przyjął się w Niemczech zwyczaj procesji do czterech ołtarzy. W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto biskup Nankier w 1320 roku w diecezji krakowskiej. Z pierwszymi wzmiankami dotyczącymi zaś procesji Bożego Ciała na terenie Polski spotykamy się już w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. Pod koniec XIV wieku w Kościele katolickim w Polsce święto Bożego Ciała było obchodzone już we wszystkich diecezjach. Było ono zawsze zaliczane do świąt głównych. Od końca XV wieku przy okazji tego święta udzielano błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Od wieku XVI wprowadzono zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech ołtarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Do roku 1955 obowiązywała oktawa Bożego Ciała. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy, choć nie ma ona już charakteru liturgicznego. Od dawna przyjął się zwyczaj, kultywowany do dzisiaj, że lud przynosi do kościoła wianki ziół, które kapłan poświęca w dniu oktawy, po czym lud zabiera je do domu. Zawiesza się je na ścianie, by chroniły od choroby; poszczególne gałązki można też umieszczać na polach, by plony lepiej rosły i by Bóg zachował je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach drzewka i gałęzie, którymi był przystrojony kościół i ołtarze w czasie procesji Bożego Ciała, po oktawie zabierano na pola i tam je zatykano. Ich część palono, aby dym odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.
 

Obecnie pełna nazwa uroczystości Bożego Ciała mówi o Najświętszym Ciele i Krwi Chrystusa. Do czasu reformy soborowej istniało osobne święto ku czci Najdroższej Krwi Chrystusa. Jak Boże Ciało jest rozwinięciem treści Wielkiego Czwartku, tak uroczystość Najdroższej Krwi Jezusa była jakby przedłużeniem Wielkiego Piątku. Ustanowił ją w roku 1849 papież Pius IX i wyznaczył to święto na pierwszą niedzielę lipca. Cały miesiąc był poświęcony tej tajemnicy. Papież św. Pius X przeniósł święto na dzień 1 lipca. Później przez papieża Piusa XI podniesione zostało do rangi świąt pierwszej klasy na pamiątkę dziewiętnastu wieków, jakie upłynęły od przelania za nas Najświętszej Krwi. Reforma liturgiczna soboru watykańskiego II z roku 1969 złączyła uroczystość Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa z uroczystością Bożego Ciała, automatycznie znosząc dotychczasowe święto z 1 lipca. Eucharystia to bowiem Najświętsze Ciało i Najświętsza Krew Pana Jezusa.
 

Celebracja uroczystości Bożego Ciała niewątpliwie stanowi ważną manifestacje wiary, jednak istnieje niebezpieczeństwo, że sam jej bohater, Jezus Chrystus, ukryty w Najświętszym Sakramencie może pozostać w cieniu przygotowań, procesji i obchodów tego święta. Może zatem Opatrzność Boża chce, abyśmy w tym roku ten dzień przeżyli w ciszy swoich świątyń; abyśmy na chwilę odwiedzili Jezusa Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, zastanowili się nad postawą naszych serc i tego na ile są gotowe na spotkanie z Bogiem w komunii świętej, abyśmy porzucili błędne praktyki i nie „wystawiali” Najświętszego Sakramentu na utratę należnej mu czci...
 

W Polsce uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest dniem wolnym od pracy, a katolicy mają obowiązek uczestnictwa we mszy świętej. Kapica adoracji Najświętszego Sakramentu otwarta jest po procesji do godziny 21:00. Msze święte w Boże Ciało w naszym kościele o godzinie: 7:30, 9:30, 11:00, 12:30 (Pierwsza Komunia Święta) i 18:00 (nie będzie mszy świętej o godzinie 20:00). Po mszy świętej o godzinie 9:30 odbędzie się procesja do czterech ołtarzy wewnątrz kościoła.

Corpus Christi

Święty Jan Paweł II to postać której chyba nikomu, niezależnie od wyznania, poglądów czy narodowości nie trzeba przedstawiać. Pierwszy papież Polak, którego pobyt w Watykanie na zawsze odmienił oblicze świata i Kościoła. To on wprowadził nas w trzecie tysiąclecie wiary chrześcijańskiej. To on wniósł niepodważalny wkład w obalenie bezbożnej ideologii i totalitarnego systemu w swojej ojczyźnie i w pozostałych krajach Europy Środkowo-Wschodniej.
 

Choć papież odszedł do wieczności 15 lat temu, pamięć o nim jest stale żywa w świadomości i w wierze ludu Bożego na całym świecie. Tę pamięć utrwaliło i pogłębiło nieprzypadkowe wyniesienie go do chwały ołtarzy, przez co zyskaliśmy w nim szczególnego orędownika naszych spraw u Bożego tronu. Odchodząc, zostawił nam świadectwo życia całkowicie oddanego Bogu, życia w służbie człowiekowi. Zostawił nam ogromne bogactwo nauczania, ale także dziedzictwo wiary i świętości. Mamy z czego czerpać. Mamy się czym inspirować w naszej osobistej drodze do Boga.
 

Dziś dziękujmy dobremu Panu za dar, jaki otrzymaliśmy 100 lat temu w osobie Karola Wojtyły, świętego papieża i największego z rodu Polaków!

100. rocznica urodzin świętego Jana Pawła II

To nie tak miało być. Tak ważny dzień, jubileusz. Arcybiskup metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz i księża którzy na przestrzeni lat posługiwali w naszej parafii. Jeszcze miesiąc temu nikt, nawet w najśmielszych snach nie podejrzewałby, że sprawy potoczą się w taki sposób...
 

Dziękujemy Ci Panie Boże za to jakże trudne doświadczenie. Dziękujemy za tę wspólnotę, za naszą parafię, za Kościół, za ten dom Bożego ludu! Dziękujemy za jej powojenne początki, za rok 1950, ale także za wszystkie kolejne etapy dotychczasowego życia i budowania naszej parafialnej wspólnoty. Dziękujemy za tych wszystkich, którzy na przestrzeni tych siedemdziesięciu lat tworzyli tutejszą parafię i nadal ją tworzą. Dziękujemy.

Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz,
Tylko Boże miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas.
Jezu ufam Tobie.

Jubileusz Erygowania Parafii

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego obchodzona jest 25 marca, na 9 miesięcy przed uroczystością Bożego Narodzenia. Przypomina nam ona o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Fakt, że uroczystość ta przypada w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Zwiastowanie pokazuje nam także, w jaki sposób mamy zauważać Pana Boga i Jego działanie pośród naszej codzienności. Potrzebna jest do tego szczególna wrażliwość i wiara, przede wszystkim w to, że nawet w szarości naszego dnia jest Bóg i to, co ma nam do powiedzenia, przewyższa wszystkie skarby świata.

Chciejmy w tym jakże szczególnym dniu odpowiedzieć na prośbę ojca świętego Franciszka i o godzinie 12:00 odmówmy Anioł Pański, modlitwę Ojcze nasz i 3 razy Zdrowaś Maryjo w intencji ustania epidemii, za chorych, za służby medyczne oraz za zmarłych, a na zakończenie odmówmy poniższą modlitwę.

Zwiastowanie Pańskie

25 marca to Dzień Świętości Życia, który winien być dla nas okazją do tego, by powiedzieć zbrodniczej mentalności „nie”. Przygotowując obchody tego dnia święty Jan Paweł II pisał: „Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, rodzinach, Kościele i społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji. Należy ukazywać, jak wielkim złem jest przerywanie ciąży i eutanazja. Nie należy jednak pomijać innych momentów i aspektów życia, które trzeba starannie rozważyć w kontekście zmieniającej się sytuacji historycznej.” 

Dziś wobec łączącego nas wszystkich zagrożenia śmiercią, podjęcie działania ratującego życie jest specjalnym motywem, by w duchu wiary podjąć konkretny czyn – wziąć w duchową opiekę jedno, znane Bogu, dziecko poczęte. Istotą 9 miesięcznego zobowiązania do modlitwy w jego intencji jest zawierzenia jego życia Maryi, Matce Życia i powierzenie opiece św. Józefa.

Przeżywany teraz czas realnego zagrożenia własnego życia mobilizuje do szukania sposobów jego chronienia, ale także pobudza do wzajemnej modlitwy. Jest szansą otwarcia oczu i serca, nowego spojrzenia na najbardziej bezbronne i samotne wobec zagrożenia zagładą życie dzieci nienarodzonych.

Dzień Świętości Życia

Państwa wkład może znacząco wpłynąć na rozwój wydarzeń i bezpieczeństwo mieszkańców Warszawy. Kampania #pomocsąsiedzka zachęca mieszkańców Warszawy do wsparcia osób starszych i zależnych w realizowaniu codziennych potrzeb, poprzez wywieszanie plakatów z ofertą pomocy na klatkach schodowych, czy tablicach informacyjnych.

Beneficjentami pomocy są osoby zdrowe (u których wirus nie został potwierdzony), nie przebywające w kwarantannie domowej, które z uwagi na wiek lub inne okoliczności są szczególnie zagrożone koronawirusem SARS-CoV-2 i powinny pozostać w domach.

Kampania opiera się na relacjach sąsiedzkich i wzajemnym zaufaniu, dzięki którym możliwe jest dotarcie z pomocą do osób najpilniej potrzebujących wsparcia. W efekcie działania osoby w grupie ryzyka zarażenia się koronawirusem SARS-CoV-2 otrzymają wsparcie w dostępie do żywności, leków i innych artykułów codziennego użytku.

Zachęcamy do mądrego udzielenia pomocy, a także wydrukowania plakatów i przekazania innym.

Możesz na mnie liczyć

W obecnych warunkach szerzenia się na całym świecie koronawirusa SARS-CoV-2 wywołującego chorobę COVID-19, zawierzajmy swoje życie miłosiernemu Bogu. Módlmy się o powstrzymanie pandemii, uzdrowienie chorych i łaskę życia wiecznego dla tych którzy zmarli wskutek zakażenia. Do dyspozycji mamy: sakramenty święte, niezliczoną ilość modlitw - w tym te szczególne: różaniec, koronki, nowenny; rzesze świętych orędowników, post...

W tym trudnym czasie, chciejmy korzystać z dobrodziejstw skarbca Kościoła, wierząc w potężną moc modlitwy! Módlmy się za ojca świętego, duchowieństwo i cały Kościół święty aby był wierny Chrystusowi i i tradycyjnej doktrynie katolickiej - stojąc na straży depozytu wiary.

Ze skarbca Kościoła...

© Copyright 2023 - Wszystkie prawa zastrzeżone - Warszawa, ul. Goraszewska 16